Ik weet dat we al ruim een week onderweg zijn en ik nu pas mijn eerste blog van het jaar schrijf. OK, niet helemaal de eerste, maar die van dat visje had ik al in 2016 geschreven en pas gisteren online gezet, dus die telt niet mee 😉

De periode rond Kerst en Oud & Nieuw was gewoon veel te gezellig! Heerlijk koken met een glas gekoelde Chileense pinot noir in de hand en daarna uitbuiken in bikini (ja, ieder voordeel heeft inderdaad een nadeel). Het nieuwe jaar ingeluid in geel ondergoed. Nee, geen vies ondergoed, gewoon geel. Chilenen geloven namelijk dat het dragen van geel ondergoed tijdens de jaarwisseling leidt tot een energiek nieuwjaar. En dat bleek, want we hebben op 1 januari meteen de Manquehito, een berg in Santiago, beklommen (ik met een kleine 20 kg peuter op mn rug, dag Kerst-kilo’s).

Na alle feestvreugde trokken wij er – met mijn schoonouders die voor het eerst op bezoek zijn – op uit naar de Atacama woestijn (waarover later meer). Tussendoor werd ik geïnterviewd door Vrouw over wat 2016 allemaal voor mij heeft betekend. Eigenlijk was dat het moment waarop ik even de tijd nam om terug te blikken.

Voor mij was het afgelopen jaar heel heftig, maar ook heel mooi. Ik besloot immers om – samen met mijn man en zoontje – ons hele leven op zijn kop te zetten. Als je daar dan over praat met een journaliste, dan krijg je de kans om alles nog eens goed voor jezelf op een rijtje te zetten. Dat is een hele bijzondere ervaring. Nog specialer is het om de volgende dag jouw verhaal – verteld door een ander – terug te lezen.

Vooral het stukje over mijn moeder viel mij zwaar. En haar ook. Alles wat er staat klopt, maar toch voelt het anders. Vreemd. Voor haar, maar ook voor mij. Door mijn blog ben ik het gewend om mijn gevoelens op papier te zetten, maar dan heb je zelf de controle. Dat was in dit geval anders. Iemand anders is in mijn hoofd gekropen en heeft mijn gevoelens verwoord. Heel speciaal en een mooie manier om 2016 af te sluiten.

Wat natuurlijk een ontzettend leuk gevolg is van zo’n artikel zijn de nieuwe volgers die daaruit voortkomen. Welkom lieve nieuwe volgers!!

Goede voornemens daar doe ik dit jaar niet aan. 2016 was een jaar van bouwen en genieten. 2017 ga ik op dezelfde manier doen. Goede voornemens voelen voor mij veel te tijdelijk. Als ik iets moet of wil veranderen, dan doe ik dat voor altijd. Vandaar ook de titel van deze blog. Geen Happy New Year, nee, een Happy New Life.

Geniet. Wees lief voor elkaar. Werk hard. Wees creatief. Beweeg buiten. Eet lekker. En: drink altijd goede wijn.

Dat zijn dus geen goede voornemens, maar gewoon dingen die iedereen zou moeten doen.

Binnenkort weer leuke reviews van Chileense hotspots, een beschrijving van onze prachtige reis door de woestijn en natuurlijk heel veel lekkere recepten op mijn blog.

A lot of life.

Lots life.