Porotos grañados, oftewel veenbesbonen. De Italiaanse borlottiboon is het naar Italië geëmigreerde halfbroertje van deze Zuid-Amerikaanse boon. Dat de bonen broertjes zijn, blijkt vooral uit hun prachtige kleurrijke uiterlijk.

De veenbesboon vormt de basis voor een typisch Chileens zomergerecht: Porotos Grañados. Tsja, waarom zou je een moeilijke naam bedenken voor een gerecht als je het gewoon naar het hoofdbestandsdeel kunt noemen…

Ik dook de keuken in om dit gerecht te maken. Heel zomers vind ik het niet, want het is een stevige en best pittige bonenstoofpot, maar lekker is het wel. Daarnaast is het voedzaam en gezond, dus wij vinden het een blijvertje. En door het gerecht te serveren met een frisse yoghurtsaus en wat pita-achtig brood, krijgt het voor mij toch nog een zomers tintje.

Wat heb je nodig:

• 2 el olie
• 1 ui
• 2 tenen knoflook
• 1 theelepel merkén, gerookt chilipoeder of pikant paprikapoeder
• 1,5 kilo veenbesbonen (verse bonen, dus dat is ongeveer 400 gr uit blik)
• 2 maiskolven (vers, dus ongeveer 300 gr uit blik)
• 250 gr pompoen
• 1 handje basilicum
• 1 bouilonblokje (groente of kip)
• 1 theelepel aji amarillo (voor extra smaak en vooral ook kleur, dus neem anders kerrie of komijn)
• snufje peper en zout
• water

Dop de boontjes. Verwijder de schil van de pompoen en snijd het vruchtvlees in blokjes van ongeveer 1 x 1 cm. Doe de bonen en pompoen in een pan met dikke bodem en voeg kokend water toe tot alles net onder water staat. Doe er het bouillonblokje bij en laat een half uurtje pruttelen.

De Chilenen maken soms gebruik van bouillon, maar meestal gewoon van water. Ik vind bouillon een lekkere smaak geven, maar laat dan verder wel het zout achterwege.

Snipper een uitje en zet een koekenpan met olie op het vuur. Knijp de teen knoflook uit in de pan en fruit deze samen met het uitje.

Snijd 1/3 van de basilicum fijn en voeg dit toe aan de ui. Voeg daarna de overige kruiden toe, zoals de merkén (of chilipoeder), de aji amarillo (of kerrie of komijn) een snufje peper en eventueel zout. Laat dit 5 minuutjes fruiten en roer regelmatig om, zodat het niet aanbakt.

Maak de maiskolven schoon. Pluk de bladeren en sliertjes eraf en snijd de korrels los van de kolf door met een mes strak langs de kolf te snijden. Als je halfuur voorbij is, dan voeg je de mais toe aan de bonensoep. Roer even goed door, zodat de pompoen uit elkaar valt en het een soort pompoensoep met bonen en mais wordt.

Voeg tot slot het uienmengsel toe, waardoor het geheel een mooie geel-oranje kleur krijgt en een stevige smaak. Proef of je nog wat extra kruiden of juist wat extra water moet toevoegen.

Van origine wordt dit gerecht geserveerd met een ensalata chilena (tomaat, uienringen en peterselie) en brood. Omdat ik het een smaakvol en stevig gerecht vind – helemaal voor een typisch zomergerecht – serveerde ik het met wat libanees brood (pita-achtig) en een yoghurtdip (yoghurt, limoen, peterselie en koriander). De combinatie van die frisse saus bij dit stevige gerecht is heerlijk.